Mijn naam is Kat. Maar ik denk dat jullie dat ondertussen al wel wisten als je tot mijn blogs bent geraakt.
Toen ik met fotografie begon, had ik nooit gedacht dat ik ook opnieuw het schrijven zou kunnen integreren in mijn leven. Ik ben blij dat dat toch het geval is. In de toekomst zullen jullie langs deze weg kunnen lezen over de fotosessies die op mijn pad komen, maar ook over tips om betere foto’s te maken of te bewerken. Of om gewoon een kleine rant of update van me te lezen. This blog is my oyster! Maar nu zou ik jullie graag vertellen hoe ik op dit huidige punt geraakt ben.
Toen we 4,5 jaar geleden een zwarte Brits Korthaar in huis haalden, had ik al een aantal jaar een DSLR camera. Deze was een beetje in de vergetelijkheid geraakt door te gaan verder studeren in de wetenschappen waardoor andere zaken prioriteit kregen. En toen was er plots Brigand, die ik graag met de hele wereld (lees: mijn Facebook) wou delen. Ik was me er goed van bewust dat de mensen in die wereld nu niet exact zaten te wachten op 100-en kattenfoto’s op hun feed, dus ik besloot dan maar een Instagrampagina te beginnen. Een half jaar later besloten we een vriendje voor Brigand in huis te halen: Leopold. Toen ging de bal pas echt aan het rollen online. Mensen bleken Leo super schattig te vinden en de drang om steeds betere foto’s te maken groeide. Niet veel later wonnen we een wedstrijd van “schattigste huisdier”. I was hooked. Hierna haalden we een plaatsje in de Story en nog een tijd later kregen we een artikel over ons in de Flair! Ondertussen had ik me al geëngageerd om een fotografie opleiding te volgen. Zo zou ik toch een erkend diploma hebben van deze studierichting en me hieruit hopelijk verder kunnen verdiepen. Zo gezegd zo gedaan, het diploma pronkt nu trots in een lade (oeps!) en ik ben ondertussen non-stop bezig met mezelf verder te verdiepen in fotografie. Zelfs zoiets simpels als Youtube filmpjes kunnen je vooruit helpen, hoewel persoonlijke one on one sessies met ervaren fotografen me toch nog altijd wel wat meer bijbrengen. Ik wist al langer dat ik misschien dierenfotograaf wou worden, maar ik heb de afgelopen tijd ontdekt dat mensen ook een leuk onderwerp zijn (who knew!). Portretfotografie is mijn favoriete genre, ook omdat het heel erg breed is. Zou ik mezelf portretfotograaf noemen? Dat misschien ook weer niet, het spreekt mij zeker het meeste aan.
Bon, ondertussen heb ik drie katten, staan we 130.000 fans sterk op Instagram en zie ik duidelijk vooruitgang op mijn feed. Het maakt me trots te zien dat mensen mijn foto’s mooi vinden, dat is voor mij een gevoel dat niet te evenaren is. Trots kunnen zijn op een kunstwerk die ik gecreëerd heb, werkt voor mij verslavend. Daardoor wil ik nog beter worden, steeds meer en meer. Dit wordt uiteraard nog meer doorgetrokken naar klanten, want ik wil mensen gelukkig kunnen maken met wat ik creëer tijdens mijn fotosessies.
Ik hoop dat ik kan blijven groeien, leren. Steeds meer en steeds beter. Het vuur is er, de passie is groot. Ik kan niet wachten om te zien wat er nog gaat komen.
